Sex & Food & Rock & Roll

ian dury

Keep your silly ways or throw them out the window
The wisdom of your ways, I’ve been there and I know
Lots of other ways, what a jolly bad show
If all you ever do is business you don’t like

Sex and drugs and rock & roll, Ian Dury, single, 1977

In het stadje waar een meerderheid Rolexhorloges in de index wil, is er sinds kort een winkel van Agent Provocateur, het lingeriemerk ontsproten aan de geile geest van Joe Corré, trotse zoon van punkaristocraten Vivienne Westwood, nu fashionista queen, en Malcolm McLaren, toen Sex Pistolsmanager. Men spreekt schande over die vitrine met een reuze foto van een arrogant over haar schouder kijkende dame die vanop een sofa nonchalant het minuscuul beslipt kontje in de lucht steekt. Dat hoort in Sluis, niet in Knokke. “Is sex dirty?”, vroeg men Woody Allen ooit. Zijn antwoord: “Only when it’s being done right.” Maar dat ontgaat de Knokkenaar, die culture nog steeds met frans getuite lippen uitspreekt.

In het stadje waar mannen zich niet schamen om in groen fluweel door de Lippenslaan te schrijden, heeft zich in een achterstraatje een wonder voorgedaan. Daar is, vanuit het niets, een tapasrestaurant opgerezen dat je eerder in Downtown San Francisco of het Londense West-End zou verwachten. Cuines, 33, oogt zo cosmopolitan als het klinkt. De naam spreek je uit als Kwines Trenta Très en is een eresaluut aan de legendarische Commerz24 van Carles Abellan. Chef Frederik Boussy leerde er dat je niet zomaar hapje tegen tapas zegt. Hij moet, in zijn Barcelonese tijd, menige Barçawedstrijd gezien hebben, getuige de looplijnen van de dertien (13!) Cuinezen, zes in de keuken en zeven tussen zaal en keuken. En net zoals bij de Roodblauwen blijft niemand een seconde op zijn positie. De koks breken constant uit hun keuken om met een duizelingwekkende snelheid de lijst van minstens veertien (14!) ingrediënten in iedere tapa af te ratelen. Zus Fleur Boussy is de Xavi van het geheel, alles passeert langs haar, maar een Pep Guardiola hebben ze niet nodig. Dat komt ervan als er twee Messi’s in de keuken staan. Cuines, 33 is in alles innovatief, dus werken er twee chefs. De andere heet Edwin Menue.

Bekijk de foto eens van die twee karakterkoppen. Die zelfzekerheid, die wie-doet-me-wat, die innovatie, die passie, waar hebben we dat nog gezien? Ja, bij de Soulwax-broertjes Dewaele, die Iggy Pop mengden met Salt-N-Pepa en de wereld verbijsterden met de raarste mash-ups. Ze hadden nog tientallen millionselling As Heard on Radio Soulwax-albums kunnen maken, maar Much Against Everyone’s Advice, hielden ze zich een jaar onledig met het ineen knutselen van een Radio Soulwax App, die hen geen eurocent opbrengt, maar onze dagen met de waanzinnigste muziek kleurt. Volgens oud management is dat verkwistende waanzin maar je kunt er gif op innemen dat die ervaring de Dewaeles, Any Minute Now, weer tot briljante muzikale inzichten brengt. Fleur, Frederik en Edwin weten ook wel dat hun business model duur is omdat je 2 elftallen nodig hebt om pure klasse met elegantie te combineren in 8 tapas. But they don’t care.

De Cuinezen en de Dewaeles zijn het prototype van de nieuwe entrepreneur. De oude entrepreneur maakt oude producten een beetje beter, gaat nooit naar Cuines, 33 want je krijgt er geen foie gras maar, godbetert, makreel en buikspek, en ergert zich aan de komst van Agent Provocateur. De Cuinezen en de Dewaeles zijn Agents Provocateurs Extraordinaires. Ze zijn passie én fun, ze zijn van hier maar nog meer van de wereld, en vooral, ze durven, niet om te overleven maar omdat ze het niet kunnen laten.

Over Frank Van Massenhove

Volg mij op Twitter: @FVMas
Dit bericht werd geplaatst in Geen categorie. Bookmark de permalink .

Geef een reactie

Vul je gegevens in of klik op een icoon om in te loggen.

WordPress.com logo

Je reageert onder je WordPress.com account. Log uit /  Bijwerken )

Facebook foto

Je reageert onder je Facebook account. Log uit /  Bijwerken )

Verbinden met %s