Mark Guiliana Jazz Quartet – “Where Are We Now?” (David Bowie), Jersey, 2017

Toen de Soedansaga ‘Thuis’ in lengte dreigde te overtreffen vond premier Michel het welletjes. Hij zette de puntjes, zijn punten, op de i in een Facebook-bericht. Dat werd niet gesmaakt door de klassieke pers. Hij hoorde dat te doen op radio, op tv en in de krant, en niet op de sociale media, waar fake news welig tiert. De econoom Geert Noels plaatste in een opiniestuk in De Morgen terecht vraagtekens bij die kritiek. Hij werd erover geïnterviewd in ‘De ochtend’. De vragen die hij kreeg, waren tekenend voor wat gebeurt als je je kritisch uitlaat over de media: de journalist houdt op journalist te zijn en kruipt in de rol van aangevallene. Sommige radiomakers spelen het spel slimmer en zeggen lacherig: ‘Ach, het is weer de schuld van de media, zeker?’ Exit vraagstelling over de rol van de klassieke media.

Ook nu verscheen na Noels’ opiniestuk niet één artikel dat dieper inging op de rol van de klassieke media in een wereld die wordt overrompeld door sociale media. Wel werd er, op een manier die sterk deed denken aan de wijze waarop de BRT reageerde op de komst van een commerciële zender, vooral op de nagel getimmerd: klassieke media plaatsen feiten in een context, internetmedia niet. Een Michel zonder filter is ongezond voor de bevolking.

Volgens Noels moeten de klassieke media zich meer concentreren op het checken van feiten en het garanderen van de volledigheid van de feiten. Weinig journalisten zullen dat tegenspreken. Het probleem is dat dezelfde journalisten ervan overtuigd zijn dat ze dat voldoende doen. Dan zou je verwachten dat het bericht over de onthoofding van de Franse priester in 2016 – die te voorkomen was geweest als de politie niet had geblunderd – voor hen een wake-upcall zou zijn. Het nieuws werd namelijk niet ontrafeld door Le Monde, maar door de onderzoekssite Mediapart.

Dan zou je toch verwachten dat de klassieke media de vraag stellen of het wel oorbaar is dat een politica op voorstel van haar partijvoorzitter de Europese begroting gaat controleren. Ik hoorde, las of zag ze niet. Ook politici die moord en brand en schreeuwen over een gebrek aan neutraliteit als ze een ambtenaar met hoofddoek ontwaren, hebben er geen enkel probleem mee dat iemand die openlijk een politieke kleur aankleeft een controlefunctie krijgt in een overheidsfunctie.

Blijkbaar vindt men het ook normaal dat een zware en belangrijke job niet wordt toegekend aan iemand die blijk geeft van de grootste expertise na een algemene oproep, maar aan iemand die geen examen of assessment aflegde.

Hetzelfde kan worden gezegd over Fientje Moerman, die door dezelfde partijvoorzitter in het Grondwettelijk Hof wordt gezet. Voor beide dames – voor wie ik verder de grootste waardering heb en die ik de functies van harte gun – is dat cadeau van hun partijvoorzitter een vorm van gutmachung, na de kille manier waarop ze door hun partij politiek kaltgestellt zijn. Hoe jammer toch dat ze niet via de grote poort kunnen binnenkomen als een reële erkenning van hun talenten in een open strijd na het publiekelijk openstellen van de functie. Hoe schandalig ook dat overheidsgeld wordt gebruikt om problemen in een politieke partij op te lossen.

Enkele maanden geleden schreef ik hier dat het politiek graaien geen uitwas is van dat soort praktijken, maar een logisch gevolg. ‘Alle partijvoorzitters maken gretig gebruik van de aalmoezenpot die wordt gevoed door mandaten om ontgoochelde partijleden te sussen. Hij stut de voorzitterszetel’, schreef ik toen. Blijkbaar zit de term ‘politieke benoeming’ niet in het bakje ‘politiek graaien’ van de klassieke journalist.

In de artikels over de aanstelling van Turtelboom kreeg je nog eens, voor de zoveelste keer, de verhalen over de Turteltaks en de politieke gevolgen. Gemakkelijke journalistiek op basis van archiefknipsels, zoals je die ook vindt in commentaren op Twitter en Facebook.
Van journalisten in de klassieke media mag je prangende vragen over neutraliteit, oorbaarheid en wenselijkheid verwachten. En natuurlijk ook vragen over hun rol. ‘Where are we now?’, dus.

Naschrift

Deze tekst verscheen als column in De Tijd van 13 januari 2017

Over de aanstelling van Turtelboom:
http://www.standaard.be/cnt/dmf20180103_03278960
https://www.tijd.be/nieuws/archief/Turtelboom-controleert-Europese-begroting/9968724

De opinie van Geert Noels:
https://www.demorgen.be/opinie/sociale-media-zijn-geen-vloek-maar-een-zegen-voor-de-democratie-b6ae6069/

De Ochtend: https://www.vrt.be/vrtnws/nl/2018/01/03/geert-noels-/

De video van Mark Guiliana’s versie van David Bowie’s Where Are We Now:
https://tinyurl.com/y837d64u

Mark Guiliana is één van meest gegeerde jazzdrummers van de laatste jaren. Hij speelde met bassist Avishai Cohen, Meshell Ndegeocello, Gretchen Parlato, Jason Lindner, Dave Douglas, Lionel Loueke, Dhafer Youssef, Tigran Hamasyan, Matisyahu en het pianotrio Phronesis.
Niemand minder dan Brad Mehldau vroeg hem voor een avantgardische project waarin jazz en elektronica zich glunderend verstrengelen tot een nieuw genre. Mehliana (heb je hem?) heet het project. In 2014 verscheen het album Taming the Dragon. Hier zie je ze live aan het werk in “Just Call Me Nige”: https://www.youtube.com/watch?v=cnH27mxW0KM
en in Hungry Ghost: https://www.youtube.com/watch?v=tn6gjoMUEY4

David Bowie vroeg Guiliana voor zijn allerlaatste album Blackstar. Guiliana‘s versie van “Where Are We Now” kan gehoord worden als een warme hoofdbuiging voor meester Bowie. Vandaar de idee om een mixcloud in elkaar te boksen met jazzmensen die hun petje afzetten voor grote rock- en soulhelden die niet meer onder ons zijn.

Je vindt die hier: https://www.mixcloud.com/frankVM/jazz-hats-off-to-rock-soul-heroes/

De tracklist:

1. Stanton Moore – Riverboat (Allen Toussaint Song)
Toussaint schreef het nummer in 1970 voor Lee Dorsey https://tinyurl.com/ydbtuy8b
Van Dyke Parks maakte er heel snel een eigenaardige cover van : https://tinyurl.com/ya345692 De apart zuiderse potentie was ook Robert Palmer niet ontgaan en met Little Feat als begeleidingsgroep kon het niet mislukken: https://tinyurl.com/yd3dguxs
Toussaint nam het nummer zelf pas in 2005 op voor de verzamelaar I Believe To My Soul. Hier zie je hem live aan het werk: https://tinyurl.com/yb7bvzbe

2. Charles Lloyd – What’s Goin’ On (Marvin Gaye Song)
Het nummer van het gelijknamige album dat Motown bijna niet uitbracht wegens te politiek en te weinig lovers soul. https://tinyurl.com/ptn8jrf

3. Francesco Bearzatti – Criss Cross/Walk On The Wild Side (Lou Reed Song)
De klassieke basdrumsound waaraan menig hiphopper zich laafde. Lou’s beste lyric: https://tinyurl.com/krqzx9s
Bearzatti vermengt Reed’s song met een Thelonious Monknummer.

4. Herbie Hancock – Thieves In The Temple – (Prince Song)
Herbie vond Prince’s song al direct een classic. De originele video https://tinyurl.com/y89sghts

5. Jack DeJohnette – Serpentine Fire (Maurice White Song)
De Earth, Wind & Fire-voorman begon als jazzman. DeJohnette herkent het jazzritme en elaboreert keurig https://tinyurl.com/y736f8gg

6. Bugge Wesseltoft – Many Rivers To Cross (Jimmy Cliff Song)
Tot voor de komst van Bob Marley was Jimmy Cliff de koning van de reggae. Ook in reggae triomfeert melodie en dramatiek https://tinyurl.com/y7569scc

7. Joe Lovano – I’m A Fool To Want You (Frank Sinatra Song)
Sinatra schreef heel weinig songs maar dit is signature Frank: https://tinyurl.com/yax4kleq

8. Bad Plus – We Are The Champions (Freddie Mercury/Queen Song)
Zelfs wie niet van voetbal houdt, zal het kennen: https://tinyurl.com/94jrjvo
De Bad Plus maken er een Jeff Buckleysong van.

9. Dominick Farinacci – Sunshine Of Your Love (Jack Bruce Song)
Meesterwerk van Cream, de eerste supergroep https://tinyurl.com/ome72w4

10. Bill Frisell & Thomas Morgan – What A Party (Fats Domino Song)
Een hit in 1961. https://tinyurl.com/ydeqbf2m

11. Yaron Herman – Hallelujah (Leonard Cohen Song)
Eén van de meest gecoverde songs aller tijden. Velen denken dat het een Jeff Buckley of een John Cale original is. “But you don’t care for music, do you?” Neen zeker? https://tinyurl.com/lflwbpp

12. Mark Guiliana – Where Are We Now? (David Bowie Song)
Wonderlijke video. Meesterlijke song. Thank you Mister Bowie https://tinyurl.com/b7ylm8d